نام کتاب : BOK29716 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 307
خودش احوط وجوبى است.
{a«1272» م - a}اگر شخص مريض مأيوس باشد از خوب شدن يا شخص معذور مأيوس باشد از رفع عذر، واجب است كه نايب بگيرد، و اگر مأيوس نيست مىتواند نايب بگيرد، لكن اگر عذر رفع شد احتياط واجب آن است كه خودش عمل كند.
{a«1273» م - a}اگر ديگران مأيوس باشند از رفع عذر معذور احوط وجوبى آن است كه از او اذن بگيرند و اگر نتواند اذن بدهد احتياط آن است كه اگر ولى دارد از او اذن بگيرد.
{a«1274» م - a}اگر بعد از گذشت روزى كه واجب بوده در آن رمى كند شك كند كه بجا آورده يا نه اعتنا نكند.
{a«1275» م - a}اگر بعد از انداختن شك كند كه كيفيت آن صحيح بوده يا نه اعتناء نكند.
{a«1276» م - a}اگر در وقتى كه مشغول رمى جمره عقبه است شك كند كه اولى را يا دومى را يا هر دو را رمى كرده يا صحيح انجام داده يا نه اعتنا نكند.
{a«1277» م - a}اگر در عدد شك كند كه آيا هفت بوده يا كمتر قبل از آنكه داخل شود در رمى جمره بعدى بايد آنچه محتمل است كه كسر شده بياورد تا يقين كند هفت عدد شده هرچند منصرف از عمل شده باشد و مشغول كارهاى ديگر باشد بنابر احتياط واجب.
{a«1278» م - a}اگر بعد از گذشتن روزى كه بايد رمى كند يقين پيدا كند كه يكى از سه جمره را رمى نكرده ظاهرا جايز است اكتفاء به قضاء رمى جمره عقبه كند و احتياط واجب آن است كه هر سه را قضا كند.
ـ
نام کتاب : BOK29716 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 307