نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 193
اولياء الله هستند.
اگر پرسيدند اولياءالله چه كسانى هستند؟ خواهيد گفت:«اَلزّاهِدُونَ المُتَوَرِّعُونَ فِى الدُّنْيا» كسانيكه در دنيا زاهدند به دنيا محبت ندارند. البته داشتن دنيا خوب است. اميرالمؤمنين (ع) نيز خيلى مال دنيا داشت. روزى آقا مال الإجارهء يكسال زمينشان را به طلحه و زبير نشان دادند كه تقريباً چهارصد هزار دينار بود و بعد فرمودند: فكر نكنيد كه من چيزى ندارم امّا مسأله مهم اين است كه على (ع) آنچه را كه داشت براى خود نمىخواست و همه را به فقرا و بيچارگان مىداد. بنابراين آنچه مذموم است محبت ورزيدن به دنيا و ثروت اندوزى است كه از آن در راه خدا انفاق نشود. حضرت فرمودند تمام زهد در آيهء {/لِكَيْلاََ تَأْسَوْا عَلىََ مََا فََاتَكُمْ وَ لاََ تَفْرَحُوا بِمََا آتََاكُمْ وَ اَللََّهُ لاََ يُحِبُّ كُلَّ مُخْتََالٍ فَخُورٍ[1]/} جمع شده است. اين تقدير حق را بدانيد تا هرگز بر آنچه از دست شما رفته دلتنگ نشويد و به آنچه به شما مىرسد، مغرور و دلشاد نگرديد و خدا دوستدار هيچ متكبّر خودستائى نيست.
طورى نباشيد كه اگر دنيا به شما رو كرد خوشحال باشيد و مانند بچهاى كه به پستان مادر مىچسبد، به دنيا بچسبيد و همهچيز را فراموش كنيد و اگر دنيا به شما پشت كرد متأثر و ناراحت شويد.