نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 202
{/اَللََّهُ بِكََافٍ عَبْدَهُ .[1]/} بعد حضرت مىفرمايد: اگر مىخواهيد گرامىترين مردم باشيد تقوا داشته باشيد. تقوا به انسان عزّت مىدهد. پاكدامنى و زهد و دورى گزيدن از رذائل اخلاقى انسان را عزيز مىكند.
مقامى از علم بالاتر نيست؛ اينهمه روايت در رابطه با علم آمده است حضرت على (ع) فرمودند:«لا فَضْلَ اِلّا لِاَهْلِ الْعِلْمِ»[2] اهل علم و كمالند كه فضل دارند امّا با اينحال خداى تبارك و تعالى تقوا را جلوتر قرار داده، مىفرمايد: اول تقوا داشته باشيد، سپس دنبال علم برويد.
پس روحانيون عزيز كه براى تحصيل آمدهاند بايد خود را بسازند و تقوا داشته باشند تا بتوانند براى جامعه مفيد باشند. زيان روحانى بىتقوا فراوانى است. خداوند در قرآن مىفرمايد: {/وَ اِتَّقُوا اَللََّهَ وَ يُعَلِّمُكُمُ اَللََّهُ [3]/} در گذشتهها طلبهاى كه وارد حوزه علميه مىشد، قبل از هر چيزى به او تهذيب اخلاق و آداب اسلامى را مىآموختند و «تذكرة المتقين» و يا «آداب المتعلمين» را درس مىدادند به طلبه مىفهماندند كه بايد حواست جمع باشد. اين بود كه از علماء قديم و بزرگان ما بوى عطر تقوا مىآمد. روحانى بايد