BOK29721 - 0 - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 266

خطا بالا مى‌خوانيد؟ آية الله حكيم دقتى كرد و فرمود: راست مى‌گوئيد و عبارت را خواند و درست شد. تا اين را گفت، حال آية الله حكيم بالاى منبر به هم خورد به گريه افتاد. ديگران به آن طلبه اعتراض كردند. كه چرا آقا را متأثر كردى؟ ولى آقاى حكيم فرمودند: ببخشيد كه حالم بد شد و گريه‌ام گرفت. سؤال كردند كه حضرت آية الله چرا گريه كرديد؟ ايشان فرمود: براى اينكه خدا چقدر به ما بندگانش لطف دارد و مهربان است. خدا خواست منِ حكيم مغرور نشوم. خدا مرا بيدار كرد كه اى حكيم فكر نكن حال كه مرجع تقليد هستى ديگر همه چيز را مى‌فهمى. گاهى ممكن است كلمه‌اى را نفهمى و نتوانى آنرا درست معنا كنى. اينها از الطاف خفيه الهى است كه بنده‌اش مغرور نشود. طُوبى لِمَنْ صَلُحَتْ سَريرَتُهُ وَ حَسُنَتْ عَلانِيَّتُهُ وَ عَزَلَ عَنِ النّاسِ شَرَّهُ طُوبى بِمَنْ عَمِلَ بِعِلْمِهِ وَ اَنْفَقَ الفَضْلَ مِنْ مالِهِ وَ اَمْسَكَ الْفَضْلَ مِنْ قَوْلِهِ. يعنى خوشا به حال كسى كه اصلاح كند باطن خود را و نيكو نمايد ظاهر خويش را و شرّ و بدى خود را از مردم بازدارد. واقعاً چنين است هر كه داراى اين سه خصلت باشد موجب رضاى خدا و مردم را فراهم ساخته و خوشا به حال بنده‌اى كه به علم خويش عمل كند و زيادى مالش را انفاق كند و از زيادى گفتار بپرهيزد.

نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 266

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست