- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 268 | ||||
| پشمى بپوشند چه لباسهاى ظريف ديگر، فضل مىجويند كه اينها را ملائكه لعنت مىكنند. هيچ چيز نبايد سبب فخر انسان شود كه خودش را بهتر از ديگران بداند. هيچ وقت نگوئيد من از ديگران بهتر هستم. شايد همان كسانى كه پيش چشم شما هيچ اهميتى ندارند، واقعاً نزد خداوند محبوب باشند. در روايات داريم كه حضرت مذمت فرموده كسانى را كه خودشان را بهتر مىدانند. به حضرت موسى ندا رسيد كه اگر خواستى به كوه طور بيائى شخص يا چيزى را بياور كه از خودت پستتر باشد و تو از او بهتر باشى. حضرت موسى رفت و سگى را آورد. در بين راه به خودش خطاب كرد: اى موسى! از كجا معلوم كه تو از او بهتر باشى؟ بلافاصله قلاده سگ را باز كرد و سگ را رها كرد و به كوه طور رفت. خطاب آمد: يا موسى! چرا دست خالى آمدى؟ عرض كرد: پروردگارا هر چه فكر كردم چه كسى يا چه چيزى را بياورم، نتوانستم. زيرا شايد آنها بهتر از من باشد. خطاب آمد: بارك الله اى موسى، اگر آن سگ را آورده بودى برا تو مشكل به وجود مىآمد، و بعضى تعبير آوردند كه ما تو را از نبوت كنار مىزديم. خدا رحمت كند حاج شيخ عباس قمى رَحمَهُالله را. مرحوم حاج آقا والدم رَحمَهُالله مىفرمود: منبرى مثل منبر حاج شيخ عباس قمى نديدم. رسم حاج شيخ عباس بر اين بود كه متن حديث را همراه سلسله | ||||
| نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 268 | ||||
|
www.eShia.ir