نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 283
استراحت هستند اما دوستان خدا بيدارند و با خدا راز و نياز مىكنند و مشغول عبادت و بندگى خدايند.
قُلْتُ وَ اَىُّ الْصَّلاةِ اَفْضَلُ قالَ طُولُ الْقُنُوتِ.
عرض كردم كدام نماز بهتر است؟ فرمودند: نمازى كه قنوتش طولانى باشد.
انسان وقتى نماز را شروع مىكند و بعد حمد و سوره مىخواند و آنگاه به ركوع رفته، سبحان ربى العظيم و بحمده مىگويد و بعد به سجده مىرود و سبحان ربى الاعلى و بحمده مىگويد و درجه به درجه صعود مىكند تا در ركعت دوم به قنوت مىرسد بعد از سوره توحيد مىخواند كَذالِكَ اللهُ رَبّى اين است خداى من معنايش اين است كه يعنى رسيدم به آن معراجى كه مىخواستم برسم، آنگاه درخواست حاجت مىكند كه، {/رَبَّنََا آتِنََا فِي اَلدُّنْيََا حَسَنَةً وَ فِي اَلْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنََا عَذََابَ اَلنََّارِ[1]/} و اين بيانگر آن است كه بايد از خدا حاجت را خواست نه از ديگران زيرا انسان در پيشگاه باريتعالى قرار گرفته و فقط بايد از او درخواست نمايد واى به حال بندهاى كه وقتى ربَّنا مىگويد حواسش در جاى ديگر باشد روايت دارد خدا خطاب مىكند اى بندهء من حواست كجاست؟ آيا از من بهتر مىتوانى پيدا كنى؟ من به تو عنايت كردم اما تو فكرت جاى