« قائِدٌ مِنَ الْقادَة » و رهبران و پيشوايان مردمند.
كسى كه مىخواهد فقيه و پيشواى مردم باشد، بايد از همه جهات كامل باشد. همانطور كه از نظر فقه و فقاهت پيشوايند، از جهت تقوا و پرهيزكارى نيز بايد كامل باشند.
پس فقهاء جنبه سيادت و آقائى را نيز دارند و علاوه بر آن رهبران مردمند. خوشا به حال كسانى كه با گذشت ساليان سال، نام آنها با عظمت و جلالت برده مىشود. اين نعمت را خدا به آنها داده كه در زمان حيات و بعد از مرگشان سر زبانهاى مردم باشند؛ از بزرگانى مانند شيخ طوسى و كلينى و سيد مرتضى گرفته تا علماى زمان ما كه رستگار شدند و به فوز عظيم رسيدند. امّا شما كه در راه رهبرى مردم هستيد، اگر مىخواهيد كه خداوند توفيق زعامت جامعه را به شما بدهد، بايد روحيه تقواى خود را تقويت كنيد.
تقوى به تزهد و گوشهنشينى نيست كه انسان هيچ چيز نخورد و هيچ چيزى نداشته باشد بلكه استفاده از نعمتها و امكانات در حد متعارف هيچ اشكالى ندارد؛ آنچه مهم است اين است كه انسان طورى زندگى كند كه خداوند راضى باشد، خصوصاً اگر مىخواهيد منصب فقاهت را داشته باشيد. در ضمن، سادهزيستى نيز خيلى مهم است مانند مرحوم امام خمينى رَحمَهُالله كه زندگى بسيار سادهاى داشتند.
نقل كردهاند كه به مرحوم شيخ انصارى رَحمَهُالله و حاج ملا على