باورهاى اسلامى خود فاصله بگيريد؟
«وَ ما مُحمَّدٌ الّا رَسُولٌ قَد خَلَت مِن قَبِله الرِّسُلِ اَفَائِن ماتَ او قُتلَ انقَلَبتُم علي اَعقابكُم وَ مَن ينِقَلَب علي عَقِبَيهِ فَلَن يضُرُّ الله شَيئاً وَ سَيجزِى الله الشّاكِرينَ».
و محمد (صلى الله عليه و آله و سلّم) جز فرستادهاى كه پيش از او هم پيامبرانى آمده و گذاشتهاند نيست.آيا اگر او بميرد يا كشته شود از عقيده خود برمىگرديد؟و هر كس از عقيده خود باز گردد،هرگز زيانى به خدا نمىرساند و به زودى سپاسگزارى را پاداش مىدهد.
اين آيه نشان مىدهد كه با رحلت و شهادت رسولان و رهبران الهى مكتب آنان نمىرود و خداى متعال اتّكاى افراطى حتّى به شخص پيامبر اشرف مخلوقات را به عنوان نوعى از فرد پرستى محكوم مىكند.لذا مؤمنان بايد توجه داشته باشند كه تداوم دين در گرو حضور انبياء به تنهايى نيست و فقدان ظاهرى آنها را نبايد دست آويزى براى واپس گرايى قرار داد.
همچنان كه درباره عيد فطر فرمودهاند:«هر روزى كه در آن گناه انجام نشود،عيد است.مىتوان گفت:هر شب كه وصال با دوست حاصل شود و انسان به قدر واقعى خويش پى ببرد،شب قدر است.»بايد در عين ارج نهادن به پديدههاى مبارك خداوندى همچون انبياء عظام،مكانها،و زمانهاى مبارك و مقدس،ذات مقدس پروردگار و تقواى از او را هميشه و در همه جا در نظر داشت.شاعرى مىگويد: