1-اگر روزهدار استمناء كند؛يعنى با خود كارى كند كه مَنى از او بيرون آيد،روزهاش باطل مىشود.
2-اگر بىاختيار مَنى از او بيرون آيد؛مثلا در خواب جنب شود،روزهاش باطل نمىشود مگر كارى كند كه بىاختيار مَنى از او خارج شود.
3-اگر روزهدار بداند كه هر گاه در روز بخوابد در خواب منى از او بيرون مىآيد،خوابيدنش جائز است اگر چه مستحب است نخوابد.
4-اگر روزهدار در حال بيرون آمدن منى از خواب بيدار شود واجب نيست از بيرون آمدن آن جلوگيرى كند.
5-روزهدارى كه محتلم شده،اگر بداند منى در مجرى مانده و در صورتى كه پيش از غسل بول نكند بعد از غسل منى از او بيرون مىآيد بنابر احتياط واجب بايد پيش از غسل بول كند.
باقى ماندن بر جنابت تا اذان صبح:
اگر شخص جنب،تا اذان صبح غسل نكند يا اگر وظيفه او تيمم است،تيمم نكند،در برخى موارد روزههايش باطل مىشود؛برخى از مسائل آن،چنين است:
1-اگر عمدا تا اذان صبح غسل نكند يا اگر وظيفهاش تيمم است،تيمم نكند:
^ در روزه ماه رمضان--------روزهاش باطل است.