3-غير سيد نمىتواند به سيد فطره بدهد حتى اگر زكات دهنده،نانخور سيد داشته باشد،نمىتواند فطره او را به سيد بدهد مثلا اگر كسى كه همسرش سيد است ولى خودش سيد نيست،زكات فطره همسرش را نمىتواند به سيد بپردازد،چون زكات دهنده سيد نيست.[1]
4-فقيرى كه فطره به او مىدهند لازم نيست عادل باشد،ولى احتياط واجب آن است كه به شرابخوار و كسى كه آشكارا معصيت كبيره مىند فطره ندهند.[2]
5-به كسى كه فطره را در معصيت مصرف مىكند،نبايد فطره بدهند.[3]
6-احتياط واجب آن است كه به يك فقير كمتر از يك صاع فطره ندهند،ولى اگر بيشتر بدهند اشكالى ندارد.[4]
7-اگر فطره را كنار بگذارد،نمىتواند آن را با مال ديگرى عوض كند،بلكه همان را بايد به فقير بدهد.[5]
8-در صورتى كه زكات فطره را از مال خود جدا كرده باشد،اگر در محل خودش مستحق پيسدا شود،احتياط مستحب آن است كه فطره را به جاى ديگر نبرد و اگر به جاى ديگر ببرد و تلف شود،بايد عوض آن را بدهد.[6]