2-اگر روزهدار از باب ضرورت به خداوند متعال و معصومين( عليهم السّلام) نسبت دروغ بدهد آيا روزهاش باطل مىشود؟و بر فرض بطلان آيا كفاره جمع دارد؟
ج-احتياطا بايد روزه را تمام كند و قضا نمايد و كفاره جمع ندارد.
3-شخصى در روزه ماه رمضان بىاختيار،«قى»نمده است و از آنجايى كه فكر مىكرده مطلق قى نمودن مبطل روزه است روزه خود را افطار نموده است.حال آيا علاوه بر قضا كفاره هم بر او واجب است؟
ج-بايد كفّاره عمد بدهد.
4-شخصى سحرى مىخورد و فكر مىكند هنوز صبح نشده يا نماز صبح مىخواند به تصور اينكه وقت نماز شده ولى بعدا متوجه مىشود صبح بوده و سحرى مىخورد يا هنوز وقت نماز نشده و نماز خوانده است حكم نماز و روزه چنين فردى چگونه است؟در صورتى كه اين شخص جاهل به حكم باشد يا حكم را فراموش كرده باشد نماز و روزهاش چه صورت دارد؟
ج-بايد نماز را قضا كند و در مورد روزه هم اگر بررسى كرده بود و يقين به باقى ماندن وقت داشت،قضا ندارد و چنانچه بررسى نكرده بود بايستى روزه را قضا كند البته تمام اين احكام در مورد جهل به حكم است اما اگر از باب فراموشى حكم باشد،بايد على اَى حال آنرا قضا كند.