به محتواى آن عمل نكند خدا او را كور محشور مى كند و هر كس براى ريا و آوازه دنبال علم برود خدا بركت را از او مىگيرد و معيشتش را سخت مى كند.ما براى اين اهل علم نشديم كه به ما بگويند دانشمند محترم و خطيب توانا و القابهاى مختلف به ما بدهند تا شهرت پيدا كنيم وظيفهى ما تكفل ايتام آل محمد(ص) است يعنى روى عمامه ما نوشته شده است{a اَيُّها الكافِلُ لِاَيْتامِ آل محمد(ص).a}ما اهل علم شديم كه به داد بيچاره هايى كه از نظردين ضعيفند برسيم.احكام اسلام را به آنها ياد دهيم نه اين كه از نظر دنيايى جلودار مردم باشيم اگرمردم ببينند كه ما دنبال دنيا هستم آنها نيز ياد مىگيرند واقعاً ما بايد فكر كنيم خدا و پيغمبر(ص) و امام زمان(عج) از ما چه انتظارى دارند توقعى كه آنها از ما دارند اين است كه مردم را ارشاد كنيم و آنها را از دنيا دور نماييم بنابراين اگر كسى علم را براى شهرت و ريا دنبال كرد{a وَ كَلَهُ اللهُ تَعالى اِلى نَفْسِه a}خدا او را به حال خودش وامى گذارد.
{a وَ مَنْ وَكَلَهُ اللهُ اِلى نَفسِه فَقَدْ هَلَكَ a}هر كس را كه به حال خود گذارد هلاك خواهد شد زيرا هيچكس نمى تواند كمك كند آن گاه حضرت رسول(ص) استدلال به اين آيه فرمودند:{/«وَ مَنْ كانَ يَرجُوا لِقاءَ رَبِّه فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا يُشْرِك بِعِبادَةِ رَبِّهِ اَحَداً»[1]/}هر كس اميد لقاء خدا را دارد پس بايد عمل صالح انجام دهد و در عبادت پروردگارش كسى را شريك قرارندهد.معلوم مى شود كسب علم براى دنيا شرك است.يكى ازعلماء بزرگ مدتى مىگفت: