به آنها مىگويى فلان كار را نكن،مى گويند،خدا كريم است.خدا مى فرمايد:{/«وَلا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللهِ الغَرُورُ»[1]/}مبادا گول بخوريد و بگوييد خدا كريم است.پس مرتكب گناه شويد اين از وسوسه هاى شيطان است.در روايت آمده است كه خدا از ابليس سئوال كرد چگونه مىخواهى بنى آدم را فريب بدهى؟عرضه داشت بار پروردگارا از راه خودت.فرمود چطور؟عرض كرد آنها را به كرم و رحمانيت تو وعده مىدهم و مىگويم فلان كاررا انجام بدهيد كه خدا كريم است اما خدا مى فرمايد:{/«ياَيُّهَا الْاِنْسانُ ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الكَريم»[2]/}اى انسان چه باعث شده كه به خداى كريم مغرور گشتى.لطف و كرم خدا زياد است اما چرا انسان گول بخورد و گناه كند به عبارت ديگر چرا بشر از كرم خدا سوء استفاده كند و خود را گرفتار نمايد.
بعد پيغمبر(ص) فرمودند:هر چه اهل صلاح هستى باز خودت را در پيشگاه خدا مقصر بدان و بگو چيزى ندارم.ائمه ما با آن همه عظمت و عبادت و بندگى خدا باز هم ناله مىكردند و خوف داشتند.خدا رحمت كند مرحوم امام خمينى(رحمه الله) را،ايشان از بيان بعضى از منبرىها كه بالاى منبر مىگفتند:اين كه ائمه،شبها غش مىكردند و گريان بودند به خاطر اين است كه به ما ياد بدهند.ناراحت مىشدند و مى فرمودند:اين چه حرفى است كه مىزنيد؟چرا توجه به معرفت اين بزرگان نداريد؟انسان هر چه معرفتش به خدا بيشتر شود بندگى او بيشتر مى شود.بنابراين ترس زياد بندگان شايسته خدا به خاطر معرفت فراوان آنها به پروردگار است.