حال آنها هنگامى كه جمع كنيم آنان را در روزى كه هيچ شك و ريبى در آن نيست و داده شود به هر كس آن چه براى خود اندوخته است و به هيچ يك از مردم ستم نمى شود.
28-اجتناب از گناهان
{a يَابْنَ مَسعُود لا تَحْقِرَنَّ ذَنْباً وَ لا تَصْغِرَنَّهُ وَ اجْتَنِبِ الكَبائِرَ.a}هيچ گناهى را كوچك و صغير ندان و از گناهان كبيره دورى كن.طبق اين معنا بايد گناه صغيره را هم كبيره دانست و از كبائر پرهيز نمود يعنى جملهى{a«واجْتَنِبِ الكَبائِرَ»a}را تفريع بر جمله قبل بگيريم ولى بعضى معنا كرده اند گناه صغيره را انجام نده و از گناهان كبيره مخصوصاً اجتناب كن.به هر حال آن چه مهم است اين است كه انسان دامن خود را به گناه آلوده نكند.
{a فَاِنَّ العَبدَ اِذا نَظَرَ يَومَ الْقِيامَةِ ذُنُوبَهُ دَمَعَتْ عَيْناهُ قيحاً وَ دَماً a}وقتى بندهى خدا در روز قيامت به گناهان خود نگاه مى كند از چشمانش اشكهاى چرك و خون بيرون مى آيد.وقتى به انسان مى گويند گناه نكن فكر نكنيم به خاطر عظمت خداست بلكه به جهت خود ماست كه روزى ننشينيم و حسرت بخوريم.
خدا مى فرمايد:{/«اَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يا حَسْرَتى عَلى ما فَرَّطْتُ في جَنْبِ اللهِ وَ اِنْ كُنْتَ لَمِنَ السّاخِرين»[1]/}آن گاه هر نفسى به خود مى آيد و فرياد واحسرتا برمى آورد و مى گويد:اى واى بر من كه جانب امر خدا را فرو گذاشتم و در حق خود ظلم و تفريط كردم و وعده