10-53 - مبتدئه ومضطربه وناسيه و زنى كه عادت عدديه دارد، اگر خونى ببينند كه نشانههاى حيض داشته باشد، يا يقين كنند كه سه روز طول مىكشد، بايد عبادت را ترك كنند و چنانچه بعد بفهمند حيض نبوده بايد عبادتهايى را كه بجا نياوردهاند قضا نمايند، ولى اگر يقين نكنند كه تا سه روز طول مىكشد ونشانههاى حيض را هم نداشته باشد، بنابر احتياط واجب بايد تا سه روز كارهاى استحاضه را بجا آورند وكارهائى را كه بر حائض حرام است ترك نمايند و چنانچه پيش از سه روز پاك نشدند بايد آن را حيض قراردهند.
10-54 - زنى كه در حيض عادت دارد، چه در وقت حيض عادت داشته باشد چه در عدد حيض يا هم در وقت وهم در عدد آن، اگر دو ماه پشت سر هم بر خلاف عادت خود خونى ببيند كه وقت آن يا شماره روزهاى آن، ياهم وقت وهم شماره روزهاى آن يكى باشد، عادتش بر مىگردد به آنچه در اين دو ماه ديده است، مثلا اگر از روز اوّل ماه تا هفتم خون مىديد وپاك مىشده چنانچه دو ماه از دهم تا هفدهم ماه خون ببيند وپاك شود، از دهم تا هفدهم عادت او مىشود.
10-55 - مقصود از يك ماه، از ابتداى خون ديدن است تا سى روز، نه از اوّل ماه تا آخر ماه.
10-56 - زنى كه معمولا ماهى يك مرتبه خون مىبيند، اگر يك ماه دو مرتبه خون ببيند و آن خون نشانههاى حيض را داشته باشد، چنانچه روزهايى كه در وسط پاك بوده از ده روز كمتر نباشد، بايد هر دو را حيض قرار دهد.