11-7 - طلاق دادن زنى كه در حال نفاس است ونزديكى كردن با او حرام مىباشد و اگر شوهرش با او نزديكى كند، احتياط مستحبّ آن است كه به دستورى كه در احكام حيض گفته شد كفّاره بدهد.
11-8 - وقتى زن از خون نفاس پاك شد، بايد غسل كند وعبادتهاى خود را بجا آورد، و اگر دوباره خون ببيند، چنانچه روزهايى كه خون ديده با روزهايى كه در وسط پاك بود، روى هم ده روز يا كمتر از ده روز باشد، تمام آن نفاس است و اگر روزهايى كه پاك بوده روزه گرفته باشد بايد قضا نمايد.
11-9 - اگر زن از خون نفاس پاك شود واحتمال دهد كه در باطن خون هست، بايد مقدارى پنبه داخل فرج نمايد وكمى صبر كند كه اگر پاك است، براى عبادتهاى خود غسل كند.
11-10 - اگر خون نفاس زن از ده روز بگذرد، چنانچه در حيض عادت دارد، به اندازه روزهاى عادت او نفاس و بقيّه استحاضه است، و اگر عادت ندارد، تا ده روز نفاس وبقيّه استحاضه مىباشد و احتياط مستحبّ آن است، كسى كه عادت دارد از روز بعد از عادت و كسى كه عادت ندارد بعد از روز دهم تا روز هيجدهم زايمان، كارهاى استحاضه را بجا آورد وكارهائى را كه بر نفساء حرام است ترك كند.
11-11 - زنى كه عادت حيضش كمتر از ده روز است، اگر بيشتر از روزهاى عادتش خون نفاس ببيند، بايد به اندازه روزهاى عادت خود نفاس قرار دهد و بعد از آن بنابر احتياط واجب بايد استظهار كند بترك عبادت تا وقتى كه ظن پيدا كند كه خون از ده روز مىگذرد، چنانچه در احكام حيض ذكر شد.