اوّل غروب تا اذان صبح حساب كرد، نه تا اوّل آفتاب.[1]
14-7 - اگر از روى معصيت، يا به واسطه عذرى نماز مغرب يا نماز عشا را تا نصف شب نخواند، بنابر احتياط واجب بايد تا قبل از اذان صبح بدون اين كه نيّت ادا وقضا كند بجا آورد.
وقت نماز صبح
14-8 - نزديك اذان صبح از طرف مشرق، سفيدهاى رو به بالا حركت مىكند كه آن را فجر اوّل گويند، موقعى كه آن سفيده پهن شد، فجر دوم واوّل وقت نماز صبح است وآخر وقت نماز صبح موقعى است كه آفتاب بيرون مىآيد.
احكام وقت نماز
14-9 - موقعى انسان مىتواند مشغول نماز شود كه يقين كند وقت داخل شده است، يا دو مرد عادل به داخل شدن وقت خبر دهند.
14-10 - اگر به واسطه ابر يا غبار يا نابينايى و يا بودن در زندان، نتواند در اوّل وقت نماز، به داخل شدن وقت يقين كند، چنانچه گمان داشته باشد كه وقت داخل شده، مىتواند مشغول نماز شود، ولى اقوى آن است كه نماز را تأخير بيندازد تا يقين كند وقت داخل شده است، مخصوصاً اگر خودش موجب اين وضع شده باشد.
14-11 - كسى كه به اندازه خواندن يك ركعت نماز وقت دارد،
[1] - بنابراين تقريباً يازده ساعت و يك ربع بعد از ظهر شرعى آخر وقت نماز مغرب و عشاء است.
P