نام کتاب : BOK35203 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 240
ظاهرا براى آنها سر تراشيدن كافى نيست.
دوم: كسى كه سال اوّل حجّ او باشد، بايد سر بتراشد.
سوم: كسى كه موى سر خود را به عسل يا «صمغ» يا نحو آن براى رفع شپش و نحو آن چسبانيده باشد، بايد سر بتراشد.
چهارم: كسى كه موى خود را جمع كرده و گره زده و درهم پيچيده و بافته است، بايد سر بتراشد.
پنجم: خنثاى مشكل اگر از اين سه دسته اخير نباشد بايد تقصير كند و سر را نتراشد.
{aمسأله 681:a} اگر خنثاى مشكل از اين سه طايفه باشد، لازم است هم تقصير كند و هم سر بتراشد و بنابر احتياط واجب تقصير را بر حلق مقدّم بدارد.
{aمسأله 682:a} احتياط آن است كه كسى كه سر را مىتراشد، تمامش را بتراشد.
{aمسأله 683:a} در تقصير كفايت مىكند مقدار كمى از موى سر يا ريش يا شارب را چيدن به هر نحو و با هر آلت كه باشد، و يا ناخن گرفتن، و بهتر است كه هم مقدارى از
نام کتاب : BOK35203 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 240