نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : سراج، رضا جلد : 1 صفحه : 472
و اى گروه من چه شده مرا كه مىخوانم شما را بسوى (موجبات) رهائى يافتن (از عذاب) (41) و شما مىخوانيد مرا بسوى (موجبات) آتش مىخوانيد مرا تا كافر شوم بخدا و شريك سازم باو چيزى را كه نيست مرا بربوبيت آن دانشى و من مىخوانم شما را بسوى خدائى كه غالب و آمرزنده است (42) حقا كه آن معبودى كه ميخوانيد مرا به پرستش آن نيست آنرا هيچ دعوتى در دنيا و نه در سراى ديگر و بيگمان بازگشت ما به سوى خداست و آنكه تنها اسراف كنندگان ملازم آتشند (43) پس بزودى ياد خواهيد كرد آنچه مىگويم به شما و باز مىگذارم كار خود را به سوى خدا زيرا خدا بينا بحال بندگانست (44) پس نگاهداشت او (خربيل) را خدا از بديهاى آنچه فرعونيان نيرنگ آوردند و فرود آمد بفرعونيان عذاب بدى (غرق شدن در دنيا و در آخرت آتش) (45) آتش است كه فرعونيان عرضه مىشوند بر آن بامداد و شبانگاه و روزى كه بپا مىشود رستاخيز (فرمان رسد كه) در آوريد فرعونيان را در سختترين عذابى (46) و (ياد كن) آنگه كه فرعونيان محاجه مىكنند در آتش و مىگويند ناتوانان قوم به آنانكه سركشى كرده بودند البته ما بوديم (در دنيا) شما را پيروان پس آيا شما دفع كننده هستيد از ما بهرهاى از آتش را (كه نصيب ما شده) (47) گويند آنانكه سركشى كرده بودند البته ما همگى در آتش دوزخيم زيرا خدا حكم كرده ميان بندگان (چگونه عذاب را دفع كنيم) (48) و گويند آنانكه در آتشند به نگهبانان دوزخ بخوانيد پروردگار خود را تا بكاهد از ما بامتداد روزى (از روزهاى دنيا مقدارى) از عذاب را (49)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : سراج، رضا جلد : 1 صفحه : 472