نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : سراج، رضا جلد : 1 صفحه : 481
و از نشانههاى خدا آن است كه مىبينى زمين را خوار (فرسوده و خشگ) پس آنگه كه فرو فرستيم بر آن آب را بجنبش در آيد و بيفزايد (گياهش) بيگمان آن خدائى كه زنده كرد زمين را زنده كننده است مردگان را زيرا او بر همه چيز تواناست (39) البته آنانكه الحاد مىكنند در باره آيتهاى ما پوشيده نمىشوند بر ما آيا كسى كه افكنده شود در آتش بهتر است يا كسى كه بيايد ايمن (از دوزخ) روز رستاخيز بكنيد آنچه مىخواهيد زيرا خدا به آنچه مىكنيد بيناست (40) البته آنانكه كافر شدند به قرآن آن دم كه آمد بسويشان (بمكافات آن گرفتار مىشوند) براستى قرآن كتابيست بىنظير (41) نيايد بآن باطل از پيش رويش و نه از پس آن قرآن فرستاده شده از جانب خداى درست كردار ستوده است (42) گفته نمىشود بتو مگر آنچه گفته شده به پيمبران پيش از تو البته پروردگار تو داراى آمرزش و داراى عقوبت دردناك است (43) و اگر مىگردانيديم اين كتاب را قرآنى بلغت غير عرب البته مىگفتند چرا بيان نشد آيه هايش آيا كلام عجمى و مخاطب عربى بگو قرآن براى آنانكه گرويدند راهنما و شفا دهنده است و آنانكه نمىگروند در گوشهايشان سنگينى است و قرآن بر ايشان كوريست (گويا) آن گروه را ندا كنند از جايگاهى دور (كه آواز خواننده را نشنوند) (44) و بعزتم سوگند كه البته داديم بموسى كتاب را پس اختلاف شد در آن و اگر نبود كلمهاى كه پيشى گرفته است از پروردگار تو بيگمان حكم مىشد ميان ايشان و البته ايشان در گمانند از آن گمانى اضطراب آورنده (45) هر كه بكند كارى شايسته سودش براى خود اوست و هر كه كار بد كند پس زيانش بر اوست و نيست پروردگار تو ستم كننده به بندگان (46)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : سراج، رضا جلد : 1 صفحه : 481