نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : سراج، رضا جلد : 1 صفحه : 529
در حاليكه در پيش افكنده است ديدگانشان (به هنگام ديدن عذاب) برون آيند از گورها گويا ايشان ملخهاى پراكندهاند (و از هر طرف سرگردان و حيران مىروند) (7) در حاليكه شتاب كنندهاند بسوى خواننده (: اسرافيل) مىگويند كافران اين روز روزى دشوار است (8) تكذيب كردند پيش از كفار مكه قوم نوح (نوح را) و دروغ پنداشتند بنده ما را و گفتند كه ديوانه است و زجر كرده شده (9) پس بخواند نوح پروردگار خود را به آنكه من شكست خوردهام (از قوم خود) پس مرا يارى كن (10) پس گشوديم درهاى آسمان را به آبى ريزان (براى نابود كردنشان) (11) و شكافتيم زمين را بچشمههائى و بهم پيوستند آبها در حالى كه آن بر كارى مقدر شده بود (12) و سوار كرديم نوح (و پيروانش) را در كشتى كه داراى تختهها و ميخها بود (13) مىرفت كشتى بنگاهداشت ما براى جزا دادن بنوح كه نبوتش را انكار كردند (14) و بعزتم سوگند كه بگذاشتيم كشتى را علامتى آيا هيچ پند گيرندهاى هست (15) پس چگونه بود عذاب من (بر قوم نوح) و بيم كردن من (16) و بعزتم سوگند كه البته آسان كرديم قرآن را براى ياد كردن (احوال پيشينيان) آيا هيچ پند گيرندهاى هست (17) دروغ پنداشتند قوم عاد (هود را) پس چگونه بود شكنجه من و بيم كردن من البته (18) البته ما فرستاديم برايشان بادى سخت (يا بغايت سرد) در روز شومى كه نحوست آن پيوسته بود (19) آن باد از جاى برمىكند مردم را گويا كه ايشان (از بزرگى جثه) تنههاى درخت خرما بودند (20) پس چگونه بود شكنجه من و بيم كردن من (21) و بعزتم سوگند كه البته آسان كرديم قرآن را براى ياد كردن آيا هيچ پند گيرندهاى هست (22) دروغ پنداشتند قوم ثمود تهديد (صالح) را (23) و گفتند آيا آدمى را كه از جنس ماست در حاليكه منفرد است پيرويش كنيم البته ما در آن هنگام در گمراهى و عذابى باشيم (24) آيا افكنده شد وحى بر او از ميان ما بلكه او دروغگوئى خودپسند است (25) بزودى خواهند دانست فردا كه كيست دروغگوى خودپسند (26) البته ما فرستندهايم اشتر ماده را در حاليكه آن آزمايشى است براى ايشان و نگهبانشان باش و صبر كن (27)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : سراج، رضا جلد : 1 صفحه : 529