43- سورة الزخرف به نام خداى گسترده مهرِ مهرورز حاميم. (1) سوگند به كتاب روشنگر! (2) كه ما آن را خواندنى عربى (واضح) قرار داديم، تا شايد شما خردورزى كنيد. (3) و قطعاً در نوشته اصلى (علم الهى) نزد ما بلند مرتبهاى حكمتآميز است. (4) و آيا (قرآنِ) يادآور را از شما كاملًا بازگيريم. بخاطر اينكه گروهى اسرافكاريد؟! (5) و چه بسيار پيامبرانى در [ميان] پيشينيان فرستاديم؛ (6) و هيچ پيامبرى به سراغ آنان نيامد، مگر اينكه همواره او را ريشخند مىكردند. (7) و كسانى را كه از اين (مشرك) ان سختتر بودند هلاك كرديم؛ و مثال پيشينيان گذشت. (8) و اگر از آن [مشرك] ان بپرسى:» چه كسى آسمانها و زمين را آفريد؟ «حتماً مىگويند:» (خداى) شكستناپذير دانا آنها را آفريد. « (9) (همان) كسى كه زمين را براى شما بسترى (براى استراحت) قرار داد، و براى شما راههايى در آن قرار داد، تا شايد شما راهنمايى شويد. (10) و (همان) كسى كه از آسمان آبى به اندازه فرو فرستاد، و بوسيله آن سرزمين مرده را زنده كرديم، اينچنين (از گورها) بيرون آورده مىشويد. (11) و (همان) كسى كه همه آن زوجها را آفريد، و براى شما از كشتىها و دامها آنچه سوار مىشويد قرار داد. (12) تا بر پشت آن (ها) قرار گيريد؛ سپس هنگامى كه بر آن قرار گرفتيد، نعمت پروردگارتان را به ياد آوريد و بگوييد:» منزّه است كسى كه اين را براى ما رام ساخت! و [ما] براى (رام ساختن و نگهدارى) آن توانا نبوديم؛ (13)