نوجوانانى ماندگار بر (گرد) آنان مىچرخند؛ (17) با قدحها و كوزهها و جامى از (شراب) لبريز. (18) در حالى كه از (نوشيدن) آنها سردرد نمىگيرند و مست نمىشوند. (19) و ميوهاى از آنچه بر مىگزينند. (20) و گوشت پرنده از آنچه ميل دارند. (21) و حوريان فراخ چشم (و سپيد چشم)؛ (22) همچون داستان مرواريد پنهان. (23) به پاداش آنچه همواره انجام مىدادند. (24) در آن (بهشت) هيچ بيهوده و نسبت دادن گناه نمىشنوند. (25) مگر گفتار: سلام سلام. (26) و ياران دست راست، كدامند ياران دست راست! (27) (آنان) در [جوار درخت] سِدْر بىخار، (28) و درخت بزرگ (سبز موز با برگها و ميوههاى) لايه لايه، (29) و سايه گسترده، (30) و آبى ريزان، (31) و ميوه فراوان، (32) كه نه گسسته شده و نه منع مىشود، (33) و همسرانى بلند مرتبهاند. (34) در حقيقت ما آنان را با پيدايشى (نو) پديد آورديم. (35) و آنان را دوشيزگانى قرار داديم، (36) كه شوهر دوستانى همسالند. (37) (اينها) براى ياران دست راست است. (38) جمعى از (ملتهاى) پيشينند. (39) و جمعى از (ملتهاى) پسين. (40) و ياران دست چپ، كدامند ياران دست چپ! (41) (آنان) در باد سوزان و آب سوزان، (42) و سايهاى از دود گرم و سياه! (43) كه نه سرد است و نه ارجمند. (44) [چرا] كه آنان پيش از آن (در دنيا) سردمداران ثروتمند بودند. (45) و همواره بر گناه بزرگ (سوگند شكنى) پافشارى مىكردند، (46) و همواره مىگفتند:» آيا هنگامى كه مرديم و خاك و استخوانهايى (پوسيده) شديم، آيا حتماً ما برانگيخته خواهيم شد؟! (47) و آيا نياكان نخستين ما (نيز برانگيخته مىشوند)؟! « (48) بگو:» قطعاً پيشينيان و پسينيان، (49) در ميعادگاه روز معين جمعآورى مىشوند، (50)