و (يادكن) هنگامى را كه عيسى پسر مريم گفت:» اى بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب)! در واقع من فرستاده خدا به سوى شمايم، در حالى كه مؤيد آنچه از تورات كه پيش از من بوده، و مژده آور فرستادهاى هستم كه بعد از من مىآيد [و] نام او احمد است. «و [لى] هنگامى كه با دليلهاى روشن (معجزه آسا) به سراغشان آمد، گفتند:» اين سحرى آشكار است. « (6) و چه كسى ستمكارتر است از كسى كه بر خدا دروغ بسته در حالى كه او به سوى اسلام فراخوانده مىشود؟! و خدا گروه ستمكار را راهنمايى نمىكند. (7) [كافران] مىخواهند تا نور خدا را با دهانهايشان خاموش سازند؛ در حالى كه خدا كامل كننده نور خويش است، و گرچه كافران ناخشنود باشند. (8) او كسى است كه فرستادهاش را با هدايت و دين حق فرستاد، تا آن را بر همه دين [ها] پيروز گرداند، و گرچه مشركان ناخشنود باشند. (9) اى كسانى كه ايمان آوردهايد! آيا شما را به دادوستدى راهنمايى كنم كه شما را از عذاب دردناك نجات دهد؟! (10) به خدا و فرستادهاش ايمان آوريد و با اموال و جانهايتان در راه خدا جهاد كنيد؛ اين براى شما بهتر است اگر بدانيد. (11) تا پيامدهاى (گناهان) تان را براى شما بيامرزد و شما را در بوستانهاى (بهشتى) كه نهرها از زير [درختان] ش روان است و در خانههاى پاكيزه در بوستانهاى (ويژه) ماندگار وارد كند؛ اين كاميابى بزرگ است. (12) و (نعمت) ديگرى كه آن را دوست داريد (به شما بدهد، كه آن) يارى از جانب خدا و پيروزى نزديك است؛ و مؤمنان را مژده ده! (13) اى كسانى كه ايمان آوردهايد! ياوران خدا باشيد همان گونه كه عيسى پسر مريم به حواريون گفت:» چه كسانى ياوران من با خدايند؟! «حواريون گفتند:» ما ياوران خداييم. «و گروهى از بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) ايمان آوردند و گروهى كفر ورزيدند؛ و كسانى را كه ايمان آورده بودند بر (ضد) دشمنانشان (تقويت و) تأييد كرديم پس پيروز شدند. (14)