نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 137
و تا خدا كسانى را كه ايمان آوردند آلايش بسترد و كافران را از بين ببرد. (141) آيا گمان برديد كه به بهشت در مىآييد حال آنكه هنوز خدا كسانى از شما را كه جهاد كردند نشناخته است و هنوز شكيبايان را نشناخته است؟ (142) و چنين بود كه شما پيش از آنكه با مرگ روبرو شويد آرزوى آن مى كرديد، اينك آن را بديديد در حالى كه خيره بدان مىنگريستيد. (143) و محمد جز پيامبرى نيست كه پيامبرانى پيش از وى برفتند، آيا با اين وصف اگر او بميرد يا كشته شود واپس بر مىگرديد حال آنكه هر كس واپس خويش بگردد هرگز ذرهاى به خدا زيان نزند و خدا سپاسگزاران را مزد خواهد داد. (144) و هيچكس جز به اذن خدا نميرد، ديوانى است زماندار، و هر كس اراده پاداش دنيا كند او را از آن دهيم و هر كس اراده ثواب آخرت كند او را از آن دهيم و سپاسگزاران را مزد خواهيم داد. (145) و چه بسيار پيامبرانى كه خداپرستان بسيارى همراهشان جنگيدند آنگاه بر اثر آنچه در راه خدا به ايشان رسيد سست نشدند و نه ناتوانى نمودند و نه خوارى پذيرفتند و خدا شكيبايان را دوست مىدارد، (146) و گفتارشان جز اين نبود كه گفتند: پروردگار ما، از گناهانمان و زياده رويمان در كارمان درگذر و گامهايمان را استوار بدار و ما را بر مردم كافر پيروز گردان. (147) پس خدا پاداش دنيا و نيكويى پاداش آخرت را به ايشان داد و خدا نيكوكاران را دوست مىدارد. (148)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 137