نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 391
بيقين پيش از اين در پى فتنه بودند و امور را برايت وارونه مىساختند تا آنكه حق فرارسيد و امر خدا چيرگى يافت در حالى كه آنان را خوش نمى آمد. (48) و از آنان كسى هست كه مىگويد به من مرخصى بده و مرا به فتنه مينداز. هان اينان به فتنه درافتادهاند و بيگمان دوزخ فراگيرنده كافران است. (49) اگر پيشامد خوشى برايت رخ دهد بدشان مىآيد و اگر مصيبتى به تو رسد مى گويند: ما كارمان را پيش از اين (حادثه ناگوار) تدبير كرديم، و در حالى كه شادمانند رويگردانده مىروند. (50) بگو: جز آنچه خدا براى ما مقدر كرده به ما نمىرسد، او مولاى ماست و بر خدا بايد كه مؤمنان توكل كنند. (51) بگو: آيا جز يكى از دو نيكو را براى ما انتظار مىبريد حال آنكه ما براى شما چشم به راه زنيم كه خدا شما را به عذابى از جانبش يا بدست ما گرفتار آورد؟ پس انتظار بريد كه ما همراه شما در انتظاريم. (52) بگو: به دلخواه يا با بىميلى انفاق كنيد هرگز از شما پذيرفته نخواهد شد زيرا شما مردمى زشتكار باشيد. (53) و اينكه خرج كردنهاى آنان از آنان پذيرفته نشود جز اين علت نداشت كه آنان به خدا و به پيامبرش كافر شدند و به نماز جز در حال تنبلى نمىآيند و انفاق جز در حال بىميلى نمىكنند. (54)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 391