از بنى اسرائيل بپرس چند از آيات روشن به ايشان داديم؟ و هر كس نعمت خدا را پس از رسيدنش تبديل كند پس بداند كه خداوند سخت كيفر است. (211) زندگى دنيا براى كسانى كه كافر شدند جلوه آراست تا كسانى را كه ايمان آوردند مسخره مىكنند حال آنكه كسانى كه پرهيزگارى نمودند در دوران رستاخيز بر فراز آنها هستند و خداوند هر كه را بخواهد بيشمار روزى دهد. (212) آدميان امت واحد بودند، پس خداوند پيامبرانى مژده آور و بيم دهنده برانگيخت و با ايشان كتاب (آسمانى) با حق فرو فرستاد تا ميان آدميان در باره آنچه بر سرش اختلاف داشتند حكم فرمايد و در باره آن فقط كسانى اختلاف كردند كه آن را دريافت داشتند آنهم پس از آنكه دلايل روشن به ايشان رسيد و از ره تعدى به يكديگر. پس خدا كسانى را كه ايمان آوردند به اذن خويش بدانچه از حق كه بر سرش اختلاف داشتند هدايت نمود، و خدا هر كه را بخواهد به راهى راست هدايت مىكند. (213) آيا پنداشتهايد كه به بهشت در مىآييد حال آنكه هنوز سرگذشت كسانى كه پيش از شما بودند برايتان پيش نيامده است؟ بينوايى كشيدند و بيمارى و چنان زير و زبر شدند كه پيامبر و كسانى كه همراهش ايمان آورده بودند مى گفتند: يارى خدا كى خواهد رسيد؟ هان بيگمان يارى خدا نزديك است. (214) از تو مىپرسند چه چيز را انفاق كنند؟ بگو: آنچه از مال انفاق مىكنيد بايد براى پدر و مادر و خويشاوندان نزديك و پدر مردگان و بيچارگان و راه ماندگان باشد، و آنچه از كار نيك كنيد بيگمان خدا به آن داناست. (215)