نماز و نماز ميانه (نماز ظهر) را نگاه داريد و براى خدا در حالى كه دست به دعا داريد بر پاى ايستيد. (238) پس هر گاه بيمى داشتيد پياده يا سواره باشيد (در نماز) پس چون ايمن شديد خدا را ياد كنيد چنانكه به شما چيزهايى آموخت كه نمىدانستيد. (239) و مردانى از شما كه مىميرند و همسرانى بجا مىگذارند سفارش (خدا) در مورد همسرانشان اين است كه بدون بيرون كردن از خانه يك سال بهره مندشان سازند، و اگر خود بيرون رفتند براى شما در آنچه كه با خويشتن بوجهى پسنديده كردند گناهى نيست، و خدا مقتدرى حكيم است. (240) و براى آنان طلاق داده شده بهرهمند شدن بوجهى پسنديده است، حقى است بر عهده پرهيزگاران. (241) بدينگونه خدا آياتش را براى شما بيان مىدارد باشد كه بيانديشيد. (242) آيا نيانديشيدى به كسانى كه چندين هزار بودند و باز از ترس مرگ از ديارشان بيرون رفتند و خدا به آنان گفت: بميريد آنگاه زنده شان ساخت؟ بيگمان خدا آدميان را فزون دهى است ولى بيشتر آدميان سپاس نمى گزارند. (243) و در راه خدا بجنگيد و بدانيد كه خدا شنوايى داناست. (244) كيست آنكس كه خدا را وامى نيكو دهد تا (خدا) آن وام را برايش بسى چند برابر گرداند؟ و خدا مىبندند و مىگشايد و بسوى او باز گردانده مى شويد. (245)