حيوان ذبح شده، حرام و در حرمت يا كراهت خوردن مادگى (فرج) آن، اختلاف است. قول به حرمت، منسوب به مشهور است.(10)

قصاص:قطع همه آلت تناسلى يا قسمتى از آن موجب قصاص مى‌شود، ليكن در صورتى كه جانى، سالم و طرف مقابل عنّين باشد، ثبوت قصاص اختلافى است. بنابر قول به عدم ثبوت قصاص، ديه ثابت است.

قطع يك يا دو لبه آلت تناسلى زن به وسيله زنى ديگر، موجب قصاص مى‌شود. در قطع آلت تناسلى مرد به وسيله زن و عكس آن، قصاص نيست، بلكه ديه ثابت است.(11)

ديه:در قطع آلت تناسلى مرد به مقدار ختنه‌گاه و بيشتر، ديه كامل (هزار مثقال شرعى طلا) ثابت است. محاسبه ديه در قسمتى از حشفه، به نسبت كلّ حشفه است، نه كلّ آلت، مانند ثبوت نصف ديه در قطع نصف حشفه.

به قول مشهور، ديه آلت عنّين(--> عنن)يك سوم ديه آلت سالم است. قول مقابل مشهور، همسانى ديه آلت عنّين با ديه آلت سالم است.(12)در قطع دو لبه فرج، ديه كامل زن (پانصد مثقال شرعى طلا) و در بريدن يكى، نصف ديه ثابت است.(13)

به كسى‌كه داراى آلت‌تناسلى مرد و زن است، خنثى گفته مى‌شود(14)كه داراى احكامى خاص است(--> خنثى).

آلت قتل --> آلات جنايت

آل عمران؛ سوره

آل عمران؛ سوره: سومين سوره قرآن كريم.

از آن به مناسبت در باب صلات سخن رفته است.

سوره آل عمران، از سوره‌هايى است

• (10)36/342 و 348
• (11)42/ 376 ـ 378؛ مبانى تكملة المنهاج 2/ 167 ـ 168
• (12)جواهر الكلام 43/ 268 ـ 270 ؛ مبانى تكملة المنهاج 2 / 311 ـ 312
• (13)جواهر الكلام 43/ 274 ؛ مبانى تكملة المنهاج 2/ 313
• (14)جواهر الكلام 39/ 278 .