responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : BOK29716 نویسنده : 0    جلد : 1  صفحه : 323
انسان واجب مى‌شود نمى‌تواند شخص كفاره دهنده از گوشت آنها بخورد هرچند عيبى ندارد كه مقدارى از آن را خودش بخورد و قيمت آن را براى فقراء بعهده بگيرد. و اما از قربانى استحبابى، جايز است بخورد. {a«1329» م - a}مصرف كفارات: فقراء و مساكين مؤمن هستند. {a«1330» م - a}اگر در حرم چيزى پيدا كرد برداشتن آن كراهت شديد دارد، بلكه احتياط واجب در برنداشتن است. {a«1331» م - a}اگر (لقطه) حرام را بداشت و از يك درهم كمتر باشد مى‌تواند قصد تملك آن را بكند و آن را مصرف كند، و ضامن صاحبش نيست. و چنانچه تملك نكرد و تفريط نكرد ضامن نيست، ولى اگر بدون تملك نگاه داشت و در نگاهداى كوتاهى و تفريط كرد ضامن است و اگر قصد تملك كرد و صاحبش قبل از تلف شدن پيدا شد بايد آن را با صاحبش رد كند. {a«1332» م - a}اگر لقطه را كه در حرم برداشت يك درهم يا بيشتر ارزش داشت بايد يك سال تعريف كند و از صاحبش جستجو كند. پس اگر نيافت او را بعد از يك سال، مخير است بين دو امر: يكى آنكه آن را براى صاحبش حفظ كند، در اين صورت اگر در نگاهدارى كوتاهى نكرد ضامن نيست در صورت تلف، دوم آنكه براى صاحبش صدقه بدهد، لكن اگر تملك كند و اگر تملك كند مالك نمى‌شود و ضامن هم مى‌شود. {a«1333» م - a}كسى كه بعد از محرم شدن نتوانسته باشد وظيفه‌اى انجام دهد كه محلّ شود اگر مصدود يا محصور است بايد بوظيفه آنها كه در آخر مناسك ذكر شده عمل نمايد واگر مصدود يا محصور نيست در بعض موارد با انجام مى‌تواند محلّ شود.
نام کتاب : BOK29716 نویسنده : 0    جلد : 1  صفحه : 323
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست