نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 233
مىگويد تا عدهاى را بخنداند و لكن اين كار، او را به آتش جهنم سرازير ميكند به مسافت بين آسمان و زمين.
عبارت «يهْوى فى جَهَنَّمَ ما بَيْنَ السَّماءِ وَالْاَرْضِ» كنايه از اين است كه شخصى كه حرفهاى مسخره مىزند از آسمان به زمين مىافتد. او با انجام اين كار و گفتن حرفهاى بىاساس و دروغ به جهت خنداندن مردم خودش را از مقام بالا به پائين مىآورد.
يا اَباذَرْ! وَيْلٌ لِلَّذى يحَدِّثُ فَيَكْذِبُ لِيَضْحَكَ بِهِ الْقَوْمَ وَيْلٌ لَهُ وَيْلٌ لَهُ وَيْلٌ لَهُ
اى اباذر! واى بر حال كسى كه سخن مىگويد و دروغ مىبافد براى آنكه مردم را به خنده آورد، واى بر او، واى بر او، واى بر او.
در مجلسى شخصى را ديدم كه مطالبى مىگفت و ديگران مىخنديدند. براى من سخت بود كه مطالب او را بپذيرم، زيرا مىدانستم واقعيت ندارد. در آن جلسه به او چيزى نگفتم، زيرا سبب آبروريزى او مىشد و به خاطر روايتى كه از امام حسن عسگرى (ع) نقل شده كه آن حضرت فرمودند:«مَنْ وَعَّظَ أَخاهُ سِرّاً فَقَدْ زانَهُ وَ مَنْ وَعَّظَهُ عَلانِيَةً فَقَدْ شانَهُ»[1] هر كس برادر دينىاش را در پنهان نصيحت كند، او را زينت و آرايش داده و اگر او را در