ديگر قرآن مىفرمايد: {/أَ تَأْمُرُونَ اَلنََّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ وَ أَنْتُمْ تَتْلُونَ اَلْكِتََابَ أَ فَلاََ تَعْقِلُونَ [1]/} آيا مردم را به نيكى دعوت مىكنيد و خودتان را فراموش مىكنيد. اى بىعقل اگر بد است چرا خودت انجام مىدهى و اگر بد نيست چرا بندگان را نهى مىكنى؟
يا اَباذَرْ! اِنَّ حُقُوقَ اللهِ جَلَّ ثَنائُهُ اَعْظَمُ مِنْ اَنْ يقُومَ بِهِ الْعِبادُ حق خدا بزرگتر از آن است كه بندگان خدا بتوانند آنرا ادا كنند.
وَ اِنَّ نِعَمَ اللهِ اَكْثَرُ مِنْ اَنْ يحْصيها الْعِبادُ. نعمتهاى خدا بيشتر از آن است كه بندگان خدا بتوانند آنرا بشمارند.
وَلكِنْ اَمْسُوا وَ اَصْبَحُوا تآئِبينَ. شما فقط شب و روز را سپرى كنيد و توبه كننده باشيد.
واقعاً ما بگوئيم خدايا از شكر تو عاجزيم و از احصاء نعمتهايت ناتوانيم.
يا اَباذَرْ! اِنَّكَ فى مَمَرِّ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ فى آجالٍ مَنْقُوصَةٍ وَ اَعْمالٍ مَحْفُوظَةٍ وَالْمَوْتُ يأْتى بَغْتَةً. شب و روز هميشه دور سرما مىچرخد اجلها و آرزوهاى ما را كم مىكند و عملهاى ما را ضب مىنمايد و مرگ هم ناگهان مىآيد.
از حضرت صادق (ع) پرسيدند بعضى از مردگان چشمهايشان