- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 65 | ||||
|
خداوند آنها را نيز راضى مىكند تا ناراحت نشوند. زيرا بهشت جاى غصه خوردن و ناراحت بودن نيست. حضرت فرمود: أنتم فرحاء در بهشت خوشحاليد. بنابراين مشكل اين است كه اين شياطين را - كه نشستهاند تا نگذارند ما بهشت برويم - سركوب كنيم.
18 - بىارزشى دنيا يا اَباذَرْ! اَلدُّنْيا سِجْنُ المُؤْمِنِ وَ جَنَّةُ الْكافِرِ وَ ما أَصْبَحَ فيها مُؤْمِنٌ اِلّا خَريفاً كَيْفَ لا يحْزَنُ وَ قَدْ اَوْ عَدَهُ اللهُ جَلَّ ثَنائُهُ اَنَّهُ وارِدُ جَهَنَّمَ وَ لَمْ يعِدْهُ اِنَّهُ صادِرٌ عَنْها پيامبر اكرم (ص) فرمودند: دنيا براى مؤمن زندان و براى كافر بهشت است و مؤمن در دنيا صبح نمىكند مگر اينكه محزون و غمناك است. شخصى جلو حضرت امام حسن مجتبى (ع) را گرفت، در حاليكه آن حضرت سوار بر مركب بودند. شخص بىبضاعتى بود گفت: آيا درست است كه جدّش فرموده است:«اَلدُّنْيا سِجْنُ الْمُؤْمِنِ وَ جَنَّةُ الْكافِرِ»[1] حضرت مجتبى (ع) فرمودند: بلى. گفت: يكى از مؤمنين شما و يكى از كافرين هم من؛ آيا درست است شما كه مؤمنيد در اين راحتى و آسايش و من كه كافرم در اين سختى و[1] - سفينة البحار، ج 1، ص 603.P |
||||
| نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 65 | ||||
|
www.eShia.ir