مىفرمايد: او داراى اعمالى بود كه شما نداريد.
انسانها از يكديگر خبر ندارند. من چه مىدانم عمل شما با خدا به چه صورت است؟ فرداى قيامت معلوم مىشود كه مقام هر كس چقدر است. آنگاه كه پردهء ظلمت دنيا جمع شود و نور آخرت بيايد، همه چيز نمايان مىشود، همه افراد شناسايى مىشوند.
همهء پنهانها رو مىشود و مجرمين شناخته مىشوند {/يُعْرَفُ اَلْمُجْرِمُونَ بِسِيمََاهُمْ [1]/} بنابراين ممكن است كسانى كه داراى درجات بالاترى هستند، بخاطر شبهايى باشد كه با خدا نوعى تهجّد داشتهاند، به خاطر زيارت عاشورا است كه به آن مقيد بودهاند، به خاطر قرائت قرآن و ادعيهاى است كه توفيق خواندن آن را داشتهاند. پس ما بايد به فكر آن روز باشيم كه خداى ناكرده شرمنده نشويم.
آنگاه حضرت فرمود: خداوند در قلب او رضايت قرار مىدهد تا جائيكه راضى بشود يعنى به آن بندهاى كه نور عالى دارد، در مقابل عملش، رضايت در قلبش قرار مىدهد. امكان دارد اين عبارت يك نوع رحمت و فضل خدا باشد بر ديگر افرادى كه در بهشت هستند؛ بدين معنا كه اينها وقتى مقام عالى او را مىبينند، در خود حالتى احساس مىكنند و غصه مىخورند و اينجاست كه