بايد چنين باشيم.
يا اَباذَر! اِنَّ الرَّجُلَ لِيَعْمَلَ الْحَسَنَةَ فَيَتَكِلُّ عَلَيْها وَ يعْمَلُ الْمُحَقِّراتَ يأْتِىَ اللهَ وَ هُوَ عَلَيْهِ غَصْبانٌ وَ اِنَّ الرَّجُلَ لِيَعْمَلَ السَّيِّئَةِ فَيَفْزَعُ مِنْها فَيَأْتِىَ اللهُ عزَّوَجَلَّ آمِناً يوْمَ القِيامَةِ.
اى اباذر! كسى كه كار نيك انجام مىدهد و آنرا تكيهگاه خويش قرار ميدهد و گناهان كوچك انجام مىدهد، گويا خداوند به او كارى ندارد. خدا بر چنين مردى غضبناك است و كسى كه گناه كرده و از گناهان خود پشيمان و ناراحت است، فرداى قيامت در امان است.
بعضى از افراد خوبيهايى مىكنند و كارهاى نيكى انجام مىدهند، مثلاً مسجدى يا درمانگاهى يا دارالايتامى تأسيس ميكنند و يا نماز مىخوانند روزه مىگيرند و اين اعمال خود را سبب دلگرمى خود قرار ميدهند و مىگويند: الحمدالله بندهء خوبى هستيم. ولى گاه گاهى گناهان كوچك انجام مىدهند و غرور آنها را مىگيرد و پيش خود احساس مىكنند كه خدا آنها را عقاب نخواهد كرد و حال آنكه پروردگار از چنين افرادى ناراحت است.
گاهى اوقات كسى گرفتار گناه صغيره مىشود و بر آن هم اصرارى ندارد و از گناهان كبيره نيز اجتناب دارد؛ اينجا ممكن است خداوند از تفضلّش با چنين بندهاى خوش رفتارى كند و اين فرق دارد با اينكه انسان گناهان را انجام دهد به عنوان اينكه آزاد