يا اَباذَرْ! اِنَّ اَوَّلَ شَىْءٍ يرْفَعُ مِنْ هذِهِ الْاُمَّةِ اَلْاَمانَةُ وَالْخُشُوعُ حَتّى لا يكادُ يرى خاشِعٌ.
اى اباذر! اولين چيزى كه از اين امّت برداشته مىشود، امانت و خشوع است.
طبق روايتى كه شيخ صدوق رَحمَهُالله نقل كرده، وقتى جبرئيل خدمت پيامبر (ص) رسيد، حضرت از ايشان پرسيدند كه آيا بعد از من به زمين خواهى آمد؟ و او عرض كرد: بلى، ده مرتبهء ديگر به زمين مىآيم و لكن دست خالى برنمىگردم و يك چيزى از اين امت مىبرم يكى از آنها امانت و ديگرى خشوع است.
اين است كه امانتدارى ديگر اهميت ندارد و مردم نسبت به يكديگر و بزرگانشان و پروردگارشان بىاحترامى مىكنند. زيرا خشوع ندارند و طورى بىتوجه مىشوند كه مثل حيوانات مىشوند و حرمت و احترام در بين آنها معنا ندارد. امروزه قم مركز و عاصمه تشيع و ولايت و مركز عش آل محمد (ص) است «وَ مِنْها يفيضُ الْعِلْمُ اِلى سايِرِ الْبِلادِ»[1] است و از اينجا علم به ساير كشورهاى جهان مىرسد. قم مركز ثقل علم است و جمعيتى از اهل