و شب نشينيهاى كذايى و بگو و بخندهاى بى مورد و رفت و آمد هاى بى فايده است.انسان را از خدا دور كرده و به بى بند و بارى نزديك مى كند،تاثيرى كه مجالست دارد هيچ چيز ديگر ندارد.حالات رفيق در انسان اثر مىگذارد اگر هم نشين آدم تارك الصلاة باشد رفته رفته انسان نيز نماز را ترك مى كند و برعكس اگر اهل تهجد و نماز شب باشد آدم نيز مثل او مى شود.
{a لاِنَّ اللهَ تَعالي قالَ فِي كِتابِه a}{/«اَلْاَخِلّاءُ يَومَئِذٍ بَعْضُهُم لِبَعْضٍ عَدُوٌّ اِلَّا الْمُتَّقين»[1]/}خدا فرمود:در آن روز دوستان همه با هم دشمنند بجز متقيان.رفقاى آدم نبايد طورى باشند كه در اين جا دوست،اما در آخرت دشمن باشند.صديق كسى است كه در نكبتها و گرفتارىها دست انسان را بگيرد پس چه گرفتارى بيشتر از مشكلات قيامت است قيامتى كه جا دارد همه از هول و وحشت آن بميرند جايى كه انبيا عظام هم دربارهى آن مى گويند:{a«نَخْشى»a}مىترسيم.نداى{a نَفْسي نَفْسي a}آنان بلند است چه وضعيت سختى در پيش داريم با اين حال آيا كسى به داد كسى مىرسد درآن جا مردم از يكديگر فرار مىكنند.قرآن مى فرمايد:{/«يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخِيهِ»[2]«وَ اُمِّهِ وَ اَبيهِ»[3]«وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنيهِ»[4]/}در آن روز مرد از برادر و فرزندان و پدر و مادر و همسرش مىگريزد.زيرا همه مديون يكديگريم حق هم را رعايت نكرديم پس فرار مى كنيم تا ما را نبينند كه طلب حق خود را كنند.