{/رَضُواعَنهُ ذلِكَ لِمَنْ خَشِىَ رَبَّهَ»[1]./}
عزيزان روحانى شما تا چه حد به لباس مقدس روحانيت پاى بند هستيد و رضايت شما از آن چقدر است.نكند خدايى ناكرده نسبت به اين لباس مقدس بى اهميت باشيد مبادا نسبت به درس خواندن و منبر رفتن و اقامه نماز جماعت بى تفاوت باشيد.لباسى كه ما پوشيده ايم به دوش ما مسئوليت بسيارسنگينى گذاشته است.نگذاريد مساجد خالى بمانند.
چه كسى خدا از او راضى است؟كسى كه{a خَشِي رَبَّه a}از خدا بترسد.خوف با خشيت فرق دارد.خوف و خشيت هر دو ترسند اما در خوف ممكن است جنبه محبت وجود نداشته باشد مثل اين كه حيوانى از انسان بترسد چيزى هم نيست كه مورد علاقه او باشد.اما خشيت ترسى است كه از مقام و هيبت و عظمت طرف باشد كه به او علاقمند است و شيفتهى اوست.
{/«اِنَّما يَخْشَىَ اللهَ مِنْ عِبادِهِ العُلَماءُ»[2]/}چون علماء به ذات اقدس حق تعالى معرفت پيدا كردند و خدا را دوست دارند پس از عظمت و هيبت او مىترسند.بنابراين خشيت زمانى بوجود مى آيد كه معرفت به عظمت و هيبت حاصل شود و هنگامى كه معرفت داشته باشد{a خَشِي رَبَّهُ a}از خدا مىترسد.
23-رها كردن كارهاى بيهوده
{a يَابْنَ مَسعُود دَعْ عَنْكَ ما لا يُغْنيكَ فَاِنَّ اللهَ يَقُولُ a}«لِكُلِّ امْرِئٍ