ربانى شد و جايگاه او را در بهشت مشخص كردند آن گاه از او سئوال مىكنند كه آيا مايل هستى ديگران را شفاعت كنى مى گويد بلى.پس خداوند اجازهى شفاعت مىدهد كه هر كس را كه مىخواهد شفاعت نمايد.البته شفاعت كنندگان ديگرى مثل شهدا،مؤمنين و قرآن و اهل بيت عصمت و طهارت هستند(عليهم السلام) كه شفاعت خواهند نمود لكن نكتهى مهم اين است كه انسان نبايد بگويد خدا به لطف و كرمش ما را مىبخشد پس گناه كنيم.
25-دورى از دنيا
{a يَابْنَ مَسعُود اِحْذَرِ الدُّنْيا وَ لَذّاتَها وَ شَهَواتَها وَ زينَتَها a}از دنيا و لذتها و شهوتها و زينتهايش بپرهيز.لذتهاى دنيا و اميال آن آدمى را بيچاره و گرفتار مى كند.بيشتر هلاكت مردم در تمايلات نفسانى آنها به دنيا است و اندكى از انسانها هستند كه از دنيا دور و نسبت به آن رغبتى ندارند.
{a وَ اَكْلَ الحَرام a}و از خوردن مال حرام بپرهيز.امروز شما عزيزان كه واسطهى بين مردم و مراجع عالى قدر هستيد.بايد نسبت به وجوهات امانتدار باشيد در سابق اگر به طلبهاى وجوهات مىدادند كه به خدمت بزرگى ببرد آنچنان امانتدارى مىكرد كه مراجع لذت مىبرند حتى بالاتر از اين را هم رعايت مىكردند.مثلا اگر كسى وجوهات مى آورد طلبهها خجالت مىكشيدند همراه او به خدمت بزرگان بروند.در زمان مرحوم آيت الله العظمى بروجردى(رحمه الله) يك روز بندهى خدايى وجوهات آورد كه خدمت آقا ببرد.از من تقاضا كرد همراهش بروم