10-16 - اگر مرد در حال جماع بفهمد زن حائض شده، بايد فوراً از او جدا شود و اگر جدا نشود مستحبّ است كفّاره بدهد.
10-17 - كسى كه نمىتواند كفّاره بدهد، بنابر احتياط استحبابى بايد استغفار كند و مقدارى صدقه به فقيرى بدهد، و هر وقت توانست مستحبّ است كفّاره را بدهد.
10-18 - اگر زن بگويد حائضم يا از حيض پاك شدهام، بايد حرف او را قبولكرد در صورتى كه متّهمه نباشد والاّ بايداز گفتهاو اطمينان حاصل شود.
10-19 - اگر زن در بين نماز حائض شود، نماز او باطل است.
10-20 - اگر زن در بين نماز شك كند كه حائض شده يا نه، نماز او صحيح است ولى اگر بعد از نماز بفهمد كه در بين نماز حائض شده، نمازى كه خوانده باطل است.
10-21 - بعد از آن كه زن از خون حيض پاك شد، واجب است براى نماز و عبادتهاى ديگرى كه بايد با وضو و غسل يا تيمّم بجا آورده شود، غسل كند و دستور آن مثل غسل جنابت است ولى براى نماز بنابر احتياط پيش از غسل يا بعد از آن وضو هم بگيرد و اگر پيش از غسل وضو بگيرد بهتر است.
10-22 - بعد از آن كه زن از خون حيض پاك شد، اگرچه غسل نكرده باشد، طلاق او صحيح است وشوهرش هم مىتواند با او جماع كند، ولى احتياط مستحبّ آن است كه پيش از غسل از جماع با او خوددارى نمايد، امّا كارهاى ديگرى كه در وقت حيض بر او حرام بودهمانند توقّف در مسجد ومس خطّ قرآن، تا غسل نكند بر او