نام کتاب : BOK35206 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 538
س 3 - چنانچه در حادثه فوق يكى از ايشان يعنى مربّى يا فرد تحت تعليم فوت نمايد و ديگرى زنده بماند چگونه خواهد بود حكم ديه ايشان؟
{aج 3 - اگر بنا شد ضامن شخص تعليم گيرنده باشد اين مسئله تفاوتى را ايجاد نمىكند.a}
س 4 - آيا مىتوان حكم مربّى رانندگى را در مسئله فوق با مربّى شنا يكى دانست چرا كه حضرت امام (ره) نظرشان اين بوده كه مربّى شنا فقط در صورتى ضامن است كه فرد تحت تعليم صغير بوده باشد و الاّ در صورتى كه متعلّم كبير باشد و مربّى شنا نيز حاضر بوده ليكن متعلّم غرق شود مربّى ضامن نيست علّت اين فرق چيست و آيا وجود و عدم وجود قرارداد ضمانت براى مربّى رانندگى يا شنا معتبر است يا خير؟
{aج 4 - ما مسئله شنا را هم مثل همين مسئله مىدانيم و با نظر حضرت امام (ره) در اين مسئله كه در صورت صغير بودن تعليم گيرنده معلّم مقصّر باشد، موافق نيستيم و موارد تفاوت مىكند.a}
س 5 - اگر وقوع قتلى محرز و قاتل نيز معيّن باشد لكن اولياء دم مدّعى عمدى بودن قتل باشند ولى قاتل آن را خطايى يا شبه عمد بداند و دليلى قاطع براى ادّعاى هيچ يك وجود نداشته باشد بفرمائيد:
الف - آيا مورد از باب لوث است يا تداعى؟
ب - اگر از باب تداعى باشد چگونه بايد فصل خصومت نمود و تكليف ديه چيست؟
{aج 5 - آنچه مسلّم است وقوع قتل به دست قاتل مفروض است و هر مقدار كه از نظر بيّنه و اقرار ثابت شود به آن عمل مىگردد و در مابقى كه راهى براى اثبات نيست و از موارد لوث و تداعى هم نباشد، اكتفاء به قدر متيقّن مىشود زيرا مازاد بر قدر متيقّن قاعده درء حاكم است و لذا مازاد بر اقرار قاتل مفروض كه يا قتل خطائى و يا شبه عمد است، نمىتوان حكم نمود.a}
س 6 - اگر كسى جهت زمينهسازى بر ارتكاب جرمى با خوراندن مسكرات و يا آنچه كه موجب زوال عقل مىشود سبب بروز جنايتى بر غير شود ضامن است يا خير اگر در اين خصوص خودش قربانى شود آيا خونش هدر است يا خير؟
{aج 6 - با فرض مذكور بخاطر خوراندن مسكر به غير، شخص تعزير مىگردد و اگر a}
نام کتاب : BOK35206 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 538