نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : سراج، رضا جلد : 1 صفحه : 531
و نيست فرمان (به آمدن رستاخيز) مگر كلمه واحده مانند بر هم زدن چشم (50) و بعزتم سوگند كه البته نابود كرديم مانند شما را (در كفر) آيا هيچ پند گيرندهاى هست (51) و هر چيزى كه كفار آوردهاند آن را در نامهها (ثبت شده) است (52) و هر خوردى و بزرگى (از كردارهاى خلايق) نوشته شده است (53) البته پرهيزكاران در بوستانها و در ميان چشمهها متنعمند (54) در جايگاهى پسنديده (يا در مكانى كه در آن لغو و گناهى نباشد) نزد پادشاهى توانا (55) 55- سورة الرحمن بنام خداى بخشاينده مهربان خداى بخشاينده (1) آموخت (به پيغمبر يا به آدمى و پرى) قرآن را (2) آفريد آدمى را (3) آموخت بدو بيان (نطق و كتابت و فهم و فهماندن) (4) را مهر و ماه مىروند بحسابى منظم (5) و گياه زمين (كه آنرا ساقه نيست) و درخت سجده مىكنند (آفريدگار خود را) (6) و آسمان را برافراشت و بنهاد ترازو (آلت سنجش) را (7) براى آنكه از حد در نگذريد در ترازو (به هنگام داد و ستد) (8) و بپاى داريد سنجيدن (چيزها را) براستى و كم نكنيد ترازو را (چيزها كه مىسنجيد كم نسنجيد) (9) و زمين را بنهاد (و بگسترانيد) براى مردم (10) در زمين انواع ميوهها و درخت خرماى غلافدار هست (11) و (در زمين) دانه كه داراى كاه است (چون گندم و جو و مانند آن) و رستنى خوشبو (12) پس به كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان (شما آدميان و پريان) تكذيب مىكنيد (13) خدا آفريد آدمى را از گل خشك مانند سفال پخت (14) و آفريد جان را (كه پدر پريانست) از زبانه خالص و بىدود از آتش (15) پس به كدام يك نعمتهاى پروردگارتان تكذيب مىكنيد (16)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : سراج، رضا جلد : 1 صفحه : 531