41- سورة فصلت به نام خداى گسترده مهرِ مهرورز حاميم. (1) (اين قرآن) فروفرستاده از طرف (خداى) گسترده مهر مهرورز است. (2) (همان) كتابى كه آياتش تشريح شده است، در حالى كه خواندنى عربى (واضح)، براى گروهى است كه مىدانند. (3) [و] بشارتگر و هشدارگر [است]؛ و [لى] بيشترشان رويگردان شدند، و آنان گوش شنوا ندارند. (4) و گفتند:» دل هاى ما نسبت به آنچه ما را به سوى آن فرا مى خوانى در پردههايى است و در گوشهاى ما سنگينى است، و در بين ما و بين تو مانعى است. پس انجام ده كه ما (هم) انجام مىدهيم. « (5) بگو:» من فقط بشرى همانند شما هستم؛ به سوى من وحى مىشود كه معبودتان، معبودى يگانه است، پس به سوى او توجه كنيد، و از وى آمرزش بخواهيد؛ و واى بر مشركان! (6) (همان) كسانى كه (بخشش) زكات را نمى پردازند و آنان همان منكران آخرتند. « (7) در حقيقت كسانى كه ايمان آورده و [كارهاى] شايسته انجام دادند، پاداشى بى پايان دارند. (8) بگو:» آيا واقعاً شما به كسى كه زمين را در دو روز [و دوره] آفريد كفر مىورزيد، و براى او همانندهايى (معبود گونه) قرار مىدهيد؟! كه آن پروردگار جهانيان است. (9) و در آن (زمين، كوههاى) استوار از فرازش قرارداد و در آن بركت نهاد، و خوراكىهايش را در آن معيّن كرد، در حالى كه براى درخواست كنندگان يكسان است. (و اين كارها) در چهار روز (و دوره) بود. (10) سپس به آفرينش آسمان پرداخت، در حالى كه آن دود بود؛ و به آن (آسمان) و به زمين گفت:» خواه يا ناخواه بياييد. «گفتند:» اطاعت كنان آمديم. « (11) و (كار) آنها را به صورت هفت آسمان در دو روز (و دوره) تمام كرد، و در هر آسمانى كارش را وحى كرد، و آسمان پست (دنيا) را با چراغهاى (ستارگان) آراستيم، (و آن را كاملًا) حفظ كرديم؛ اين اندازهگيرى (خداى) شكستناپذير داناست. (12) و اگر رويگردان شوند، پس بگو:» شما را به آذرخشى مثل آذرخش (قوم) عاد و ثمود هشدار مىدهم! « (13) هنگامى كه فرستادگان در پيش روى آنان و از پشت سرشان به سراغشان آمدند (و گفتند:) كه جز خدا را نپرستيد، گفتند:» اگر (بر فرض) پروردگار ما مىخواست حتماً فرشتگانى را فرو مىفرستاد؛ پس در حقيقت ما به آنچه بدان فرستاده شدهايد، كافريم. « (14) و امّا (قوم) عاد پس به ناحق در زمين تكبّر ورزيدند و گفتند:» چه كسى از ما نيرومندتر است!؟ «و آيا اطلاع نيافتهاند كه خدايى كه آنان را آفريده خود از آنان نيرومندتر است!؟ و نشانههاى ما را همواره انكار مىنمودند. (15)