و بيقين به بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) كتاب (تورات) و حكم و نبوّت داديم، و از (خوراكىهاى) پاكيزه به آنان» روزى «داديم، و آنان را بر جهانيان برترى بخشيديم. (16) و دلايل روشنى از امر (دين) به آنان داديم، و اختلاف نكردند مگر پس از آنكه علم براى آنان (حاصل) آمد، بخاطر ستم (و حسدى) كه در ميانشان بود. در حقيقت پروردگار تو روز رستاخيز، درباره آنچه همواره در آن اختلاف مىكردند، ميان آنان داورى مىكند. (17) سپس تو را بر شريعتى از امر (دين) قرار داديم؛ پس از آن پيروى كن، و از هوسهاى كسانى كه نمىدانند پيروى مكن. (18) [چرا] كه آنان هيچ چيز از (عذاب) خدا را از تو دفع نمىكنند، و در واقع ستمكاران برخى آنان ياوران برخى (ديگر) اند و خدا ياور پارسايان (خود نگهدار) است. (19) اين (قرآن) دليلهاى بينش آور براى مردم است؛ و رهنمود و رحمتى است براى گروهى كه يقين آورند. (20) بلكه آيا كسانى كه (گناهان) بد را كسب كردند، پنداشتند كه آنان را همانند كسانى قرار مىدهيم كه ايمان آورده و (كارهاى) شايسته انجام دادهاند، در حالى كه زندگى آنان و مرگشان يكسان است؟! چه بد داورى مىكنند! (21) و خدا آسمانها و زمين را به حق آفريد، و تا هر كس بخاطر آنچه كسب كرده، جزا داده شود، در حالى كه آنان مورد ستم واقع نمىشوند. (22) و آيا اطلاع يافتى از كسى كه هوسش را معبود خود گرفت؟! و خدا او را از روى دانش در گمراهى وانهاد، و بر گوش او و دلش مهر نهاده و بر چشمش پردهاى قرار داد؟! و چه كسى بعد از خدا او را راهنمايى مىكند؟! آيا (غافليد) و متذكّر نمىشويد؟! (23)