سوگند به آسمان كه داراى راههاى (پرچين زيبا) ست! (7) قطعاً شما در گفتارى متفاوتيد. (8) كسى كه (از ايمان) روى گردانيده شده، (از حق) روى گردانده مىشود. (9) كشته باد، حدس زنندگان (دروغ پرداز)! (10) (همان) كسانى كه در گرداب جهل غافلند، (11) مىپرسند:» روز جزا چه زمانى است؟! « (12) روزى است كه آنان بر آتش كيفر داده مىشوند! (13) (و به آنان گفته مىشود:) بچشيد كيفرتان را، اين همان چيزى است كه به (آمدن) آن همواره شتاب مىكرديد! (14) در حقيقت پارسايان (خود نگهدار) در بوستانها [ى بهشتى] و چشمه سارانند. (15) گيرندگانند آنچه را پروردگارشان به آنان دهد، [چرا] كه آنان پيش از آن [از] نيكوكاران بودند. (16) همواره اندكى از شب را مىخوابيدند؛ (17) و آنان در سحرگاهان طلب آمرزش مىكردند؛ (18) و در اموال آنان حقّى براى گدا و محروم بود. (19) و در زمين نشانههايى براى اهل يقين است. (20) و (نيز) در خودتان، پس آيا (حقايق را) نمىبينيد؟! (21) و» روزى «شما و آنچه وعده داده مىشويد در آسمان است. (22) پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين قطعاً آن (مطالب) حق است همان گونه كه شما سخن مىگوييد! (23) آيا خبر ميهمانهاى گرامى داشته شده ابراهيم به تو رسيده است؟! (24) هنگامى كه بر او وارد شدند پس گفتند:» سلام! « (ابراهيم) گفت:» سلام! (شما) گروهى ناشناخته (ايد.) « (25) پس به سوى خانوادهاش روى كرد و گوساله فربه (بريان شدهاى) آورد، (26) و آن را به ايشان نزديك كرد، (و) گفت:» آيا (غذا) نمىخوريد؟! « (27) پس از آنان (در دل) احساس ترس كرد، (فرشتگان) گفتند:» نترس! «و اورا به پسرى دانا مژده دادند. (28) و زنش در حالى كه فرياد مىكشيد روى آورد و به صورتش زد و گفت:» (چگونه من مىزايم در حالى كه) پيرزنى نازا هستم؟! « (29) (فرشتگان) گفتند:» پروردگارت چنين گفته است، [چرا] كه او خود فرزانه [و] داناست. « (30)