آن (زن) ان را هر جا كه سكونت داريد [و] در توان شماست، سكونت دهيد؛ و به آنان زيان نرسانيد تا بر آنان تنگ گيريد؛ و اگر (آنان) باردار باشند، پس براى آنان هزينه كنيد تا اينكه آنان وضع حمل كنند؛ و اگر براى (كودك) شما شير مىدهند، پس پاداش آنان را به ايشان بدهيد، و (در مورد كودك) بين خودتان بطور پسنديده مشورت كنيد؛ و اگر هر دو به سختى افتاديد (و به توافق نرسيديد) پس بزودى (زن) ديگرى او را شير مىدهد. (6) صاحب (امكانات) وسيع بايد از (امكانات) وسيعش هزينه كند؛ و هر كس روزى اش بر او تنگ شده پس بايد از آنچه خدا به او داده هزينه كند، خدا هيچ كس را جز به آنچه به او داده، تكليف نمىكند؛ خدا بزودى بعد از دشوارى آسانى قرار مىدهد. (7) چه بسيار از [مردم] آبادى كه از فرمان پروردگارش و فرستادگانش سرپيچى كردند و با حسابى شديد آن [ان] را مورد محاسبه قرار داديم! و باعذابى ناپسند آن [ان] را عذاب كرديم! (8) و سنگينى (كيفر) كارشان را چشيدند و فرجام كارشان زيانكارى بود. (9) خدا عذابى شديد براى آنان آماده ساخته است! پس اى خردمندانى كه ايمان آوردهايد، [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد. بيقين خدا يادآورنده (قرآن) را به سوى شما فرستاده است. (10) فرستادهاى (به سوى شما فرستاد) كه آيات خدا را در حالى كه روشنگر است بر شما مىخواند [و پيروى مىكند] تا كسانى را كه ايمان آورده و [كارهاى] شايسته انجام دادهاند، از تاريكىها به سوى نور بيرون آورده و هر كس به خدا ايمان آورده و [كار] شايسته انجام دهد، او را در بوستانهاى (بهشتى) وارد مىكند كه از زير [درختان] ش نهرها روان است، در حالى كه جاودانه در آن ماندگارند؛ [و] بيقين خدا براى او» روزى «را نيكو ساخته است. (11) خدا كسى است كه هفت آسمان را آفريد، و از زمين (نيز) همانند آنها را؛ فرمان (او) در ميان آنها فرود مىآيد تا اينكه بدانيد كه خدا بر هر چيزى تواناست، و اينكه بيقين، علم خدا به هر چيزى احاطه دارد. (12)