65- سورة الطلاق به نام خداى گسترده مهرِ مهرورز اى پيامبر! هنگامى كه زنان را طلاق مىدهيد پس آنان را در (زمان) عِدّه شان طلاق دهيد، و عدّه را شمارش كنيد؛ و [خودتان را] از [عذاب] خدايى حفظ كنيد كه پروردگار شماست؛ آن (زن) ان را از خانههايشان بيرون نرانيد و (آنان نيز در زمان عدّه) بيرون نروند، مگر آنكه [كار] زشت آشكارى (به بار) آورند؛ و اينها مرزهاى خداست و هر كس از مرزهاى خدا تعدّى كند پس يقيناً به خودش ستم كرده است؛ نمىدانى شايد خدا بعد از اين، كارى پديد آورد. (1) و هنگامى كه سرآمد (عدّه) آنان (به روزهاى پايانى) رسيد پس آنان را بطور پسنديده نگاه داريد يا بطور پسنديده از آنان جدا شويد؛ و از شما (مسلمانان) دو مرد عادل را گواه گيريد و گواهى را براى خدا برپا داريد؛ اين (چيزى) است كه كسانى كه به خدا و روز بازپسين همواره ايمان آورند بدان پند داده مىشوند. و هر كس [خودش] را از [عذاب] خدا حفظ كند، برايش محل خارج شدن (از مشكلات) قرار مىدهد؛ (2) و او را از جايى كه نمىپندارد روزى مىدهد؛ و هر كس بر خدا توكّل كند پس او برايش كافى است؛ در حقيقت خدا كارش را (به انجام) مىرساند؛ كه بيقين خدا براى هر چيزى اندازهاى قرار داده است. (3) و از زنان شما كسانى كه از عادت ماهانه نااميدند، اگر (در مورد باردارى آنان) شك كنيد، پس عدّه آنان سه ماه است و (نيز) زنانى كه عادت ماهانه نشدهاند. و زنان باردار سرآمد (عدّه) آنان اين است كه آنان وضع حمل كنند. و هر كس [خود را] از [عذاب] خدا حفظ كند براى او كارش را آسان قرار مىدهد. (4) اين فرمان خداست كه آن را به سوى شما فروفرستاده است، و هر كس [خود را] از [عذاب] خدا حفظ كند، بدىها (ى گناهان) ش را از او بزدايد؛ و پاداش را برايش بزرگ سازد. (5)