اى كسانى كه ايمان آوردهايد! با توبهاى نيك (و خالصانه و استوار) به سوى خدا باز گرديد اميد است كه پروردگار شما بدىهايتان را از شما بزدايد و شما را در بوستانهاى (بهشتى) وارد كند كه از زير [درختان] ش نهرها روان است، در روزى كه خدا، پيامبر و كسانى كه با او ايمان آوردند را رسوا نمىكند؛ در حالى كه نورشان پيش رويشان و در سمت راستشان شتابان مىرود، مىگويند:» [اى] پروردگار ما! نور ما را براى ما تمام كن و ما را بيامرز! [چرا] كه تو بر هر چيزى توانا هستى. « (8) اى پيامبر! باكافران و منافقان جهاد كن، و برآنان سخت گير؛ و مقصدشان جهنم است، و بد فرجامى است! (9) خدا براى كسانى كه كفر ورزيدند مثلى زده است: زن نوح و زن لوط، كه تحت (سرپرستى) دو بنده شايسته از بندگان ما بودند، و [لى] به آن دو خيانت كردند و آن دو (پيامبر) هيچ چيزى را از (عذاب) خدا از آن دو (زن) دفع نكردهاند؛ و به آن دو گفته شود:» همراه وارد شوندگان (در دوزخ) وارد آتش شويد! «. (10) و خدا براى كسانى كه ايمان آوردهاند مَثَلى زده است: زن فرعون، هنگامى كه گفت:» پروردگارا! خانهاى براى من نزد خود در بهشت بساز، و مرا از فرعون و كردارش نجات بخش و مرا از گروه ستمكاران نجات ده! « (11) و (نيز) مريم دختر عمران كه دامان (عفت) ش را حفظ كرد، و از روح خويش در او دميديم، و كلمات پروردگار خويش و كتابهايش را تأييد كرد و از فرمانبرداران [فروتن] بود. (12)