67- سورة الملك به نام خداى گسترده مهرِ مهرورز خجسته (و پايدار) است آن (خدايى) كه فرمانروايى فقط بدست اوست، و او بر هر چيزى تواناست. (1) (همان) كسى كه مرگ و زندگى را آفريد تا شما را بيازمايد كه كدامين شما نيكوكارتر است؛ و او شكستناپذير (و) بسيار آمرزنده است. (2) (همان) كسى كه هفت آسمان را طبقهبندى شده آفريد؛ هيچ تفاوتى (تناقض گونه) در آفرينش (خداى) گستردهمهر نمىبينى، پس چشم را برگردان، آيا هيچ شكافى مىبينى؟! (3) سپس دوباره چشم را برگردان تا چشم، خسته (و خوار) به سوى تو باز گردد در حالى كه آن وامانده است. (4) و بيقين آسمان پست (دنيا) را با چراغها (شهاب سنگها) يى آراستيم، و آنها را سنگهايى براى (راندن) شيطانها قرار داديم؛ و براى آنان عذاب شعله فروزان فراهم ساختيم. (5) و فقط براى كسانى كه به پروردگارشان كفر ورزيدند عذاب جهنّم است، و بدفرجامى است! (6) هنگامى كه در آن (دوزخ) افكنده شوند در حالى كه آن فوران مىكند نالهاى از آن مىشنوند! (7) نزديك است (دوزخ) از شدّت خشم (از هم) جدا شود؛ هر گاه گروهى در آن افكنده شوند، نگهبانان آن (دوزخ) از آنان مىپرسند:» آيا هيچ هشدارگرى (از پيامبران) به سراغ شما نيامد؟! « (8) گويند:» آرى، بيقين هشدارگرى به سراغ ما آمد، و (لى ما او را) تكذيب كرديم، و گفتيم:» خدا هيچ چيزى را فرو نفرستاده است، شما جز در گمراهى بزرگى نيستيد. « (9) و گويند:» اگر (بر فرض ما) همواره گوش شنوا داشتيم يا خردورزى مىكرديم، در ميان اهل شعله فروزان (آتش) نبوديم. (10) و به پيامدهاى (گناهان) شان اعتراف كنند، و (رحمت خدا) دور باد از اهل شعله فروزان (آتش)! (11) در حقيقت كسانى كه از پروردگارشان در نهان مىهراسند، براى آنان آمرزش و پاداش بزرگى است. (12)