در حالى كه چشمهايشان (از ترس) فروتن گشته (و) خوارى آنان را فرا مىگيرد؛ و بيقين همواره به سوى سجده فراخوانده مىشدند در حالى كه آنان سالم بودند. (43) پس من و كسى را كه اين سخن (قرآن) را تكذيب مىكند رهاكن! بزودى از جايى كه نمىدانند، بتدريج گرفتارشان خواهيم كرد! (44) و به آنان مهلت مىدهم، [چرا] كه نقشه من استوار است. (45) يا از آنان پاداشى مىطلبى، پس آنان از زيان (آن) گرانبارند؟! (46) يا (اسرار) نهان فقط نزد آنان است پس آنان (از آنجا) مىنويسند؟! (47) پس براى (ابلاغ) حكم پروردگارت شكيبا باش، و مانند همراه ماهى (يونس) مباش! هنگامى كه ندا در داد در حالى كه او مورد خشم قرار گرفته بود. (48) اگر نعمتى از پروردگارش او را درنيافته بود، حتماً به كرانه خشكى افكنده مىشد در حالى كه او نكوهيده بود. (49) و [لى] پروردگارش او را برگزيد و وى را از شايستگان قرار داد. (50) و مسلماً نزديك بود كسانى كه كفر ورزيدند هنگامى كه آگاه كننده (قرآن) را شنيدند با چشمانشان تو را بلغزانند و مىگويند:» قطعاً او ديوانه است. « (51) در حالى كه آن (قرآن) جز يادآورى براى جهانيان نيست. (52) 69- سورة الحاقة به نام خداى گسترده مهرِ مهرورز تحقق يابنده. (1) تحقق يابنده چيست؟ (2) و چه چيز تو را آگاه كرد كه تحقق يابنده چيست؟ (3) (قوم) ثمود و عاد (عذاب) كوبنده را دروغ انگاشتند. (4) و اما (قوم) ثمود پس بوسيله (عذاب) طغيانگر هلاك شدند. (5) و اما (قوم) عاد پس با باد سرد سركش هلاك شدند. (6) كه آن (باد) را هفت شب و هشت روز بنيان كن بر آنان مسلّط كرد، و آن قوم را در آن (مدت) بر زمين افتاده مىبينى، چنانكه گويى آنان تنههاى درختان خرماى فرو ريختهاند! (7) و آيا از آنان هيچ بازماندهاى مىبينى؟ (8)